21 Eylül 2011 Çarşamba

Yağmur altında ıslandım, en çok ben ısındım...

Hayatın oldukça sıcak geçmesi... Arkadaşları olabildiğince yanında hissetmek, başını yaslayabilmek, kucağına uzanabilmek, sarılabilmek bazen, ne büyük bir huzurmuş meğer. Özlemiş miyim ? genelde çok bağırırız aslında biz, hap güleriz. Anlıyorum ki arkadaşlıklar çok değerliymiş, anlıyorum ki kimse nefret edilmeyi hakketmiyo.

Türkçe öğretmenimiz bi ödev verdi -daha ilk günden mal-  , yazın hayatınızda neler değişti işte ne kararlar aldınız filan. Sınıfta okuycakmışız, bence özel bi şey bu okumak istemem. Ben de keserek yazıcam özel yerleri, ama burda sizinle de paylaşmak isterim. Sanırım yazın bloğumu takip eden birileri var ise biliyodur zaten, neyse başlayalım.



Güçsüz ve kırılgandım ben, hep güçlü olmak istedim kendimi öyle bilirdim ama değilmişim. Ben.. bu yıl... aşık oldum. Aşık oldum onun başka bi kızı sevdiğini bile bile. Aşkı yaşadım, ağladım bazen ; bazen o da seviyo dedim. Kafam karıştı, uzaklaştım, kitap okudum,kendimi bulmak için birinde, okudum.

Yaşamak için önce dibe vurmak gerekir. Bi kitapta okudum bunu, benim yaşımda biri ne kadar vurabilirse dibe o kadar vurdum. Battım battım, sanırım 1ay gibi bi süre mutsuzdum yalnızdım işkence ediyodum kendime. Uzaklaştım,elimden geldiği kadar dibe vurdum ve bir güneş gibi doğdum en sonunda. Yaşamak için, hiçbir şeysiz oldum. Anladım ki böyle yaşanıyor ancak.


Dedim ya güçsüz ve kırılgandım ben, kimse tutmazdı elimi. Kimseye hiç kimseye güvenmiyodum en küçük bir an bile. İnsanlar beni neden sevsinlerdi ki ? Ben berbat bir insandım,herkes benimle dalga geçmek için vardı, arkadaşız diyolardı ama iş çeviriyolardı. En azından ben böyle sanıyodum, o kadar değersizdim ki bazen kendimi inandırdım buna. Özgüvensiz yalnız bi kızdım ben yaz başladığında. Artık öylesine güçlüyüm ki, duvarlarımı yıktım ben ve başkalarıyla olan duvarları. Beni ben gibi, beni böyle, beni her halimle kabul edin dedim. Artık güçlüyüm, ve beni kabul etmeyenleri kabul etmeme kararını aldım. Güvenin huzurlu kollarına attım kendimi, yağmur altında ıslandım, en çok ben ısındım.



Kendimi seviyorum yetmez mi ? Ben hazirandan tutup eylüle getirdiğimde ipin ucunu, güçlü biri görüyorum, ben büyümüş bir kız görüyorum, deli dolu ama kararlı bir kız görüyorum, aşk dolu ama aşık olmayan bir kız görüyorum, hayatın yaşamaya değer olduğunu bilen bir kız olduğumu görüyorum, hâlâ umudum olduğunu biliyorum, alınacak dersler sorulacak sorular olduğunu bilen bir kız görüyorum, yağmurun tam ortasında alabildiğine güçlü bir kız görüyorum, huzurlu bir kız görüyorum, sıcak bir kız görüyorum, mutlu sonsuz mutlu bir kız...

1 yorum: