Umut.

Sadece susalım ve bakalım. Nereye biliyo musun ? Bak şurası. Gördün mü ? Sen de oradasın. Sen sustun ben konuşuyorum. Aslında seni seviyorum, kendimi değil seni. Şuradayız işte, elin elimde, uçuyoruz. 

Merhaba ben yazıyorum.

Van Gogh sergisine gittik. Yaşadık. Sarıyı sevdik, sarıyı çok sevdik ve geldik. Zaten Doctor Who'da özel bölümünü yaptıklarından beri bizim en sevdiğimiz ressamdır Van Gogh. Ama resimlerinin bu kadar "hayat" olabileceğini tahmin edemezdim. Bi an transa geçtim sanırım. Herkes baba baba oturmuş resimlere bakarak olurken ben salonda dönüp dans ediyodum. Delirdim dedim, özgürdüm, çok çok özgürdüm. Başkalarını düşünmeden hareket etmeyi ne çok severim. Döndüm durdum salonda. Ve bi an dedim ki, benim yolum bu. Işığın savaşçısı bastığı anda yolun ona ait olduğunu bilir. Sarıyı çok sevdim, döndüm durdum. Paulo Coelho'yu çok sevdim. Bakmayı çok sevdim. Görmeyi çok sevdim. Boşluğu çok sevdim. Saflığı, çocukluğu...

Hâlâ inanıyorum ki, bulutların üstüne atladığımızda yere düşmeyeceğiz. Peggy Sue düşmemişti. 

Bıdı Bıdı

Yazı yazmamakta aştım kendimi, uuu biri izlemekten vazgeçmiş neyse canı sağolsun. Iıı... Nasılım ne ediyorum ne yapıyorum bilmiyorum. Çok salaklaştım, çok bıktım. Kendimi sorunlu takıntılı manyak ve yavşak orospu hissediyorum. Emin olun bu hiç hoş bi duygu değil. Arkadaş istiyorum, bir çok arkadaşım var ama yeni arkadaşlar istiyorum. Beni tanımasınlar, baştan bir "ben" yaratayım onlara. Ya da sadece "arkadaş" olduğum birkaç erkek olsun mesela, ben onlara yan gözle bakmayayım onlar da bana. İnsanları görünüşlerine göre ayırmayayım onlar da beni ayırmasın. Ya biz sadece arkadaş olalım. Gerçekten sadece bunu istiyorum.

Merhaba geleceğim, ben yasemin. Hadi bakalım sen mi ben olacaksın ben mi sen ?
Geleceğimin benim ellerimde olması çok çok büyük bi sorumluluk. Bazen dönüyorum kendime ve diyorum ki, ben daha küçücüğüm. Ama değilim işte. Çok uzaklarda bir sahilde dalga seslerini dinleyerek uzanmak isterdim. Denizin beni çağırışını, martıları, güneşi duyarak dinleyerek. Ama test çözmem gerek şuan. Ama çözmüyorum. Kendime sahili düşünmeyi ödül vererek ders çalışabilirim. Sahili, denizi sevmem bile.
Ablam beni gezmeye götürücek çarşamba günü ajsdhkasd. Kendime gelirim biraz. Sanırım baya agorafobiye filan sahip olmaya başladım. Dışarıya çıkmayı sevmiyorum,, büyük bi sorun oluyo benim için. Ne kadar çok evde olursam o kadar iyi hissediyorum. Dışarı çıkmamak için sürekli bahaneler buluyorum. Ama içten içe bir yerlere gitmek eğlenmek çok istiyorum. Kötüyüm sorunluyum orospuyum takıntılıyım çünkü İnternetten başka bir sosyal hayatım, uğraşım ve eğlencem yok. Ben böyle değildim lan. Kendimi iğrenç hissediyorum.
Daha çok kitap okumaya başladım. İnsan insan insansızlıktan ölüyorum. Ben aslında zombiyim. Bu gün sosyal testi çözücem bir sürüüüü eheheh. Deneme sınavında beş yanlış çıktı da.
Ya daha çok bıdı bıdı yapardım ben ama gidiyorum. Çarşamba konuşuruz görüşürüz.

Yase.

Çirkin şapşal yasemiiin. Adımı değiştirdim eheh ya aslında çok korkuyodum insanlar beni tanımaz filan diye ama zaten kim var ki tanıycak yani hiçbir yere yorum yaptığım filan yok. Her neyse saydamabalondum yase oldum. Uzun zamandır istiyodum bunu iyi güzel oldu. Ya sanırım bu en çok saçmaladığım yazım.

#bu gifi daha önce koymuştum.