Hiç şiir yazan bir erkekle karşılaşmadım babamdan başka, hiç şiir okuyan bir erkekle de karşılaşmadım açıkçası. Ne az insan var ben şiir severim diyen.
Bir erkek çıksa karşıma dese ki "çok severim ben nazım, cemal, attila, turgut" utanmasam aşık olsam.
Ne aşık olunası insandır şiir okuyan kadın, erkek, insan.
Şiir okuyan, şiir yazan insan ne güzel insandır, ne mavi.
Bir kadın çıksa karşıma, adına şiirler yazılan. Yetinemesem güzelliğiyle bunca şiirin ardından.
Amma da kıskanırım işte böyle kadınları. Kesin çirkin derdim karşılaşsam bi de salak, hiç de değil saçları saman sarısı.
Bir kadın ne kadar güzel, ne kadar canlı, ne kadar kırmızı olabilir ki üzerine şiir yazılsın?
Ben bunu bilemedim gitti. Ya ben şiirlik kadın olamadım hiç, ya da başkaları şiirlik erkekler değildi.