12 Ağustos 2013 Pazartesi

şiirlik

Gidecek çok güzel yerler var sanki. İçecek çok güzel kahveler var, çok güzel çaylar.

Nice kadın için şiir yazılmış, şarkı yazılmış, resim çizilmiş, heykel yapılmış, film çevrilmiş. Nice kadının fotoğrafı çekilmiş, kendinden güzel fotoğraflar. Neymiş bu kadınlar? Biz niye onlardan değilmişiz? Bizim için şiir yazacak bir erkek çıkmayacak mı hiç? Çay içişimizi seven bir erkek çıkmayacak mı? Hala var mı aşkı üzerine şiir yazan adamlar, yıllar önce öldüler mi? Acaba şu sıralar sorun şiir yazan erkek olmaması değil de, üzerine şiir yazılacak kadın olmaması mı? Nasıl olur ki şiirlik kadın? Nasıl olunur?

Hiç şiir yazan bir erkekle karşılaşmadım babamdan başka, hiç şiir okuyan bir erkekle de karşılaşmadım açıkçası. Ne az insan var ben şiir severim diyen.
Bir erkek çıksa karşıma dese ki "çok severim ben nazım, cemal, attila, turgut" utanmasam aşık olsam.

Ne aşık olunası insandır şiir okuyan kadın, erkek, insan.
Şiir okuyan, şiir yazan insan ne güzel insandır, ne mavi.

Bir kadın çıksa karşıma, adına şiirler yazılan. Yetinemesem güzelliğiyle bunca şiirin ardından.
Amma da kıskanırım işte böyle kadınları. Kesin çirkin derdim karşılaşsam bi de salak, hiç de değil saçları saman sarısı.

Bir kadın ne kadar güzel, ne kadar canlı, ne kadar kırmızı olabilir ki üzerine şiir yazılsın?

Ben bunu bilemedim gitti. Ya ben şiirlik kadın olamadım hiç, ya da başkaları şiirlik erkekler değildi.

2 yorum:

  1. Sana şiirler yazacak erkekle tanışman dileğiyle, şiir yazmaktan ziyade şiir yazılması ne güzeldir herhal..

    YanıtlaSil