Ne saçmaladım ben ?

Duşa giriyordum, birden cümleler aklımda akmaya başladılar. Duşta uzunca bir blog yazısı yazdım, duştan çıktığımda yazıya nasıl başladığımı unutmuştum. Bu şekilde o kadar çok yazı kaybolup gidiyor ki anlatamam. Şimdi asıl yazımın konusuna nasıl bağlayacağım diye anlatılmaz bir zorluk çekiyorum, delirmek üzreyim. Burada delirmek yerine başka bir kelime kullanmak isterdim, bu günlerde kelime dağarcığım beni hep köşeye sıkıştırıyor, düzgün bir sözlük alıp hepsini okumayı planlıyorum, yoksa yazı yazmak çok zor oluyor. Hala asıl konuya bağlayacak bir şeyler bulamıyorum, en iyisi direk konuşayım. 

Belirli bir sosyal statüye -ya da belirli bir gruba diyelim- sahip insanlardan nefret ediyorum. Kendilerine bir çember çiziyorlar, topluca içine sıkışıp oraya sığamayanları kendilerinden aşağı görüyorlar. Kendilerinden aşağı gördükleri ayrı bir çember çizip oraya sığışıyorlar ve onlar da diğer çemberi aşağı görüyorlar, ben bu çemberlerin hiç bir yerinde bulunamıyor, kendi noktamda duruyorum. 

İnsanlar marjinalleşme çabası içerisinde herkesleşiyor, birbirinin aynı insanlar birbirlerini benimsiyor ve 'herkes'leri popülerleştiriyorlar. İnsanlar aslında herkesin sevebileceği basit şeyleri buluyor, bunları tanrılaştırıyor, bunu sevmenin ayrıcalık olduğu kanısına varıyorlar. Papyonları çok seviyorlar, bunları sevenleri özel buluyorlar, oduncu gömleğini, vans'leri, ne bileyim şimdilerde köprücük kemiğini vs.

Çiğköfteyi seviyorum ama hiçbir zaman çiğköfte yiyeceğim zaman oraya buraya çiğköfte yiyorum diye yapıştırıp hava atma ihtiyacı duymuyor, onu hayatımın tahtındaymış gibi yüceltmiyorum. Kitap okumayı gerçekten çok seviyorum ama her yerde "kitapsız yaşayamam" paylaşımlarında bulunmaya gereksinmiyorum. Tumblr kızı, tumblr erkeği nesneleri yüzünden tumblr kullanmıyorum. Köprücük kemiği belirgin olan insan, kalıplarından sonra köprücük kemiklerinin adını öğrendim ve artık onları göstermek çok da matah gelmiyor. Hayatımda hiç "nutella seven" bir insan olmadım. Ben küçükken bal yerdim, reçel yerdim, fındık ezmesi yerdim. Hayatımda nutellayı da hiç tanrılaştıramadım, bir kutu nutella bitirip tadına hayran kalamadım, pek de umrumda olmadı. Petito çikolatasını sevemedim, çok gereksiz bi çikolata bence içinde fındık yok bi'şey yok. Vosvosları severdim, herkesin onlara tutkuyla bağlı olması beni onlardan ayırdı yazar hala vosvos gördüğünde dokunma takıntısına sahiptir . Hiçbir zaman Marilyn Monroe'yu sevdiğimi insanlara söyleyemedim. Hiçbir konuda en iyi olamadım. Çok iyi yazamadım, çok iyi çizemedim, çok iyi dans edemedim. Siyaset muhabbetlerinde iyiyimdir, o da akranlarımın pek umrunda değil. Aslında ben hiç Atatürkçü olamadım. Bu Atatürk'ü sevmediğim anlamına gelmez ama hiç on kasımlarda ağlamadım, adına duyusal yazılar yazmadım. Ben hiç teröristlerden nefret edemedim bağımsızlık aşkı türk milletinin kanında vardır, nice bağımsızlık savaşlarımızda biz de terörist miydik ? . Bu kürt olduğum, teröristleri desteklediğim, şehitlere üzülmediğim anlamına gelmez. Hiçbir zaman sağcılar tamamen haksız ve solcular tamamen haklı diyemedim. Hiç, tayyip erdoğandan nefret edemedim. Her zaman herkesin kendine göre haklı bir yanı vardı. 

Hiçbir zaman gerçek bir grupta değildim. Aslına bakarsanız, hiçbir zaman gerçek bir "fan" bile olamadım. 

Harry Potter'ı severdim (hala seviyorum), harry potter hayranıydım (hala öyleyim) ama hiçbir zaman Harry Potter bitti diye ağlamadım. JKR bütün yazarlardan iyi, Harry Potter dünyadaki en mükemmel seri, en sevdiğim kitaplar diyemedim. Harry Potter üzerine duygusal yazılar yazamadım. Ben Dumbledore ölürken ağlamadım. JKR'yi tanrılaştırmadım kendisini ikinci bir annem gibi severim o ayrı konu. Harry Potter benim çocukluğum diyemedim. Harry Potter benim çocukluğum değildi çünkü. Benim çocukluğum sokaktır, pisliktir, toptur, iptir, saklambaçtır, evciliktir. Böyle olması gerekmez midir ? Ben çocukluğu bunlar değil de Harry Potter olan insana acırım. 

Açlık Oyunlarını, Doctor Who'yu, Beatles'ı, The Doors'u çok sevdim, ama gerçek hayranları oldum mu ? Hayır. Belki bir nebze MFÖ hayranıyımdır. 

Hiç nefret edemedim ben. 1D dinleyen insanlardan, Justin Bieber fanlarından, Twilight hayranlarından nefret edemedim. Twilight kitaplarını yakmış insanlar tanıdım ben ne olursa olsun, asla ama asla ama asla bir kitap yakılmaz , sırf twilight filmlerinde oynadı diye, bir takım oyunculardan nefret eden insanlar tanıdım. Ben bunu hiç yapamadım. Harry Potter hayranıyım diye, oradaki tüm oyuncuları çok sevemedim. 

Benim hiç, onsuz yapamam dediğim bir şeyim olmadı. En değerli eşyam olmadı. Onsuz uyuyamam dediğim bir şeyim olmadı. Benim fobim bile olmadı. Nefret ettiğim yemek bile olmadı benim aslında karnıbahar yemem ama bunun da asla yemem dediğim bir yemek olsun özentiliğinden geldiğini düşünmekteyim. Tam olarak kız bile olamadım ben amınakoyiyim. Küfür ettim. Küfür eden kız mı olurmuş ? Hep biraz erkek fatmaya kaydım, çıtı pıtı olamadım. Güzel olamadım, çirkin de olamadım ben. Zayıflardandım hayatımın bir zamanlarında, o da geçiçi şey işte. Şiir yazanlardandım, şiiri kimse sevmez ki. 

Sanırım hayatımın hiçbir köşesinde, bir grupta nesneleşemedim. Bir şeyleri nesneleştirip onlara tapamadım, putlarım olmadı hiç. Herkesleşemedim, istemedim. Duman sevemedim ben afedersiniz ama basit ucuz ve pazarlığa yönelik müziği sevmemi beklemeyin. Nutella kızı, tumblr kızı sıfatlarını kendime yakıştırmadım. Blogger kızıyım belki biraz.

Taptığım bir şehir olmadı, bu ülkeden kaçıp gidicem diyemedim. İstanbulda ölmeyi arzuluyorum. Belki buraya aitimdir, yaşadığım yere. Belki kendime aitimdir. Ama hiç, gerçekten bir şeye ait olamadım. Farklılaşmak için herkesleşemedim, herkesleşenlerden kaçtım. Herkeslerin katı kurallarında, Justin Bieber haranlığını saklayan insanlar tanıdım. 1D ve Beatles'ı bir arada dinleyen insanlar tanıdım. Sevdikleri ve zevk aldıkları yüzünden çekinenler tanıdım. 1D hayranlarına bu arada nasıl yazıldığını bilmiyorum ondan sürekli 1d yazıyorum eheh abazan deyip, her gün mastürbasyon yapan insanlar tanıdım ve allah aşkına siz iki memeye bakıp azabiliyosunuz kızlar neden yapamasınlar bunu, mastürbasyon sadece size mi, bu ne kibir . Bir kızın resmine bakıp birbirlerine "boşaldım !!!" diyen erkekler, kızlar 1D Bieber gibi şeyler sevince neden onları düşüncesizce eleştiriyolar ? Siz tüm kadınları nesneleştirirken onlar bir kaç erkeği nesneleştirmiş çok mu ? 

İnsanlarla dinledikleri müzikler, okudukları kitaplar, yaptıkları seçimler yüzünden dalga geçemezsiniz. Buna hanginizin hakkı var ? İnsanların arzularını saklamasına sebep olmaya hanginizin hakkı var ? Onları oldukları kişi için dışlamayın. Sizin olduğunuz herkeslikten çok daha gerçekler. Hayatlarında kalıplar ve nesneler yok. Her insan kişiliğiyle özeldir. 

Sonuç olarak, ben bir cacık olamadım. Hıyar geldim, hıyar gideceğim.