manasızlıklar çerçevesinde

Hayattan nefret ediyorum. Ölmüşler ise... yaşıyor olmalarını dilerdik. Hayat saçma sapan çünkü kimse ölmek isterken dahi ölmek istemez. Beynimizde bu anlamsız kargaşayı yaratan her türlü şeyin içine sıçayım.
Buna kimileri depresyon diyor sevgili okurlar, kimi ergenlik. Ben çamaşır diyorum. Allah aşkına durun yahu! Paklanıp çırpılıp asılıp kurutulup toplanıp çırpılıp ütülenip katlanmaktan bıktık. Bizi çamaşır etmeyiniz, isimler vermeyiniz. Bizi buruşukça kaderimize terk ediniz de, dizlerimizde hiç iyileşmeyecek yaralar vücut bulsun.
Bir zaman didindim dolabım toplu olsun diye baktım olmuyor sıpıtıp attım dolaba en yeni bayramlıklarımı. Eskiden bayramlardan önce uyuyamazdım efendiler. Ne zaman aldınız elimden bir kez ısırıp daha hayatta karşılaşmadığım elma şekerimi.
Annanem bu kız odun gibi bir şey oldu demiş anneme. Ah efendiler...ah...