Gitmenin kolyalığının huzuruu içinde yaşıyorum, o kadar kolay ki arkada bırakmak ve hiç umursamamak geride kalan o kumdan kaleyi. Dalgaların onu nasıl yıktığını, çektiği acıları hiç düşünmeden gitmek. Ve acımasızlık, ve aptallık, ve alabildiğine pişmanlık yürekte. Hadi ammmaaa hepimiz biliyoruz ki kimse bu pişmanlık laga lugasını hissetmez. Artık geride bıraktığımız her kumdan kale için ağlama zamanı, ayık olun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder