Özgürlüklerin adamı yok kadınını yok yok kızı yazıyo. Ben işte naptım biliyo musunuz ? Duman dinledim. Abi çocukken dinlerdim ben onu, çok cooldum o zamanlar.
Duman yani keş adamlar gurubu, herkes tanır tanır da bi ben ezberlemişimdir bütün şarkılarını. Sonra büyümüşüzdür aşık olmuşuzdur Teoman (<3) girmiştir hayatımıza. Tabii cool adamlarız ya biz herkes Teoman dinlerken biz dinleyemeyiz pek MFÖ ' ye geçeriz, arkadaşlarımızı geçirttiririz. Barış Manço dinleriz önce, sonra Erkin Baba , daha sonra komünist oluruz solcu oluruz Nazım okur Cem dinleriz ,Cem Karaca. Zaman bize şair olmayı öğütler şair oluruz sonra. Büyürüz yurtdışına açılırız Beatles dinleriz, mutlu oluruz. Siyaset durur bi kenarda, demokratik dağılırız ona saygı gösteririz. Sınavlar gelir ardından , dinleyemez okur oluruz. Harry Potter başlar ve yavaşça sarar ilkten, sonra ele geçirir seni başka şey düşünemez olursun. Gün geçer daha çok daha çok daha çoook aşık olursun, acı çekersin çıkartırsın onu hayatından. En ezından mesafe vardır. En azından birkaç ay. Daha sonra unuttum dersin. Sonra okursun onu, onu okursun yaşarsın daha da daha da. Okudukça onu, günlerini, ufak da olsa aşklarını umutlanırsın. Yazmaya başlarsın böyle, mesaj atarsın cevap verir umutlanırsın. Sonra döner kendine dersin ki " acınası şey o sevmiyo seni ve sen gerizekalısın" sonra döngünün başına geçersin. Duman dinlersin, keş olursun, teoman gelir, mfö geçer, barış sever, erkin gömer, nazım üzer , cem dürter sonunda seni mutlu eden yine MÜZİKTİR. belki biraz Beatles, belki yenileri, belki yine barış, yine cem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder