8 Aralık 2011 Perşembe

Veronica ölmek istiyor, ben de istiyorum Her yerde Paulo Coelho

Bu adam her yerde karşıma çıkıyo benim, yani ünlü bir yazar olduğundan olsa gerek ama ben yine de inanıyorum ki bir bağ var aramızda !

Her şey bir yaz günü başladı...
Tutku (ablamın arkadaşı) ablama bir kaç kitap vermiş, ablam hevesli hevesli okuyacak ben de sermişim bırakmışım kendimi hep yatıyorum en son ablam dedi ki "yasemin biraz kitap oku !" peki dedim aldım Brida'yı okumaya başladım. Aşkımsı şeylerden bahsediliyodu, ruh eşi filan. İnsanların bazıları hayatları boyunca bir kez karşılaşır ruh eşiyle, belki caddede yanından geçer belki ebedi aşkı olur. Ne olursa olsun onunla olduğu anda hissettiği mutluluğu ve huzuru asla hissedemez insan, bu bir an olsa bile. Evet o zamanlar bunlarla ilgili yardıma ihtiyacım vardı, brida yanmdaydı.

Zaman geçti... Benim şimdi okuyucak kitabım yok evde de affedersiniz öküz gibi bir kütüphane var, öküzlüğü karşısında kitap seçemiyorum ben de dedim ki içinde "T" harfi olan kitabı alıcam okuycam. Geçtim kitaplığın karşısına baktııım baktııım gördüm ki şöyle bir kitap var "Şeytan ve Genç Kadın" Aldım okuyucam filan bi baktım yazar Paulo Coelho , aa bu adamın bi kitabı daha varmış bende bridayı da çok sevmiştim bunu da okuyayım eheh.

Okudum iyi güzel, adam yani iyi yazıyo zaten laf edemem çok beğendim bu kitabı da.

Sonra işte ben ablamın dolabından ööylesine bi tişört aldım giymek için, üstünde ingilizce bi şeyler yazıyodu bakmadım ne yazıyo diye geçirdim aceleyle okula geç kalıyodum. Sonra gittim okula türkçe dersindeyiz ben parmak kaldırdım kalktım filan öğretmen dedi ki "üzerindeki tişörtte ne yazıyo biliyo musun ? "  hayır bilmiyorum filan işte anlamını söyledi hava yaptı bi saat, ben ayakta dikildim kadın konuştu da konuştu tamam filan.

Baya zaman sonra tişörtü -ben bu tişörtü sahiplenmiştim dolabımdaydı-  öyle bi pozisyonda gördüm ki böyle tam markası gözükücek şekilde aman iyi marka filan, markanın tam altında Paulo Coelho yazıyo. YASEMİN KALIR. Ablama anlattım on saat bu Paulo Coelho'nun sözüymüş filan diye geçti o da öyle ama ben baya şaşkınım.

Sonra geçen, benim lacivert bi tişörtüm var çooook fazla severim ve üzerindeki söz de hoşuma gider onu giyicem arkasına bir baktım Paulo Coelho çok çok çok fazla şaşırdım.

Geçen gün nazoyla bir kitapçının vitrininden bakıyoduk Paulo Coelho'nun kitabını gördüm, tesadüfen, öylece, çok saklı bir köşede, görülmesi zor.

Ne zamandır gözümün önünde olan bu adamın varlığını hiç fark etmemiştim, hep yanımdaymış. Işılın bana anlattığı okumalısın dediği kitaplarda, okumak istediğim her şeyde. Hayatımda biraz bende biraz onda. Okuduğum her kitapta kendimden bir parça ararım, ve benim eksik kalan parçam  Coelho'nun sayfalarında saklıydı. Benim saklı rehberlerim, benim arkadaşlarım, benim belalılarım, benim söyleyemediklerim, benim düşünemediklerim, benim çözemediklerim. Ben orda duruyordum, o da orda ve biz arkadaştık iyi arkadaşlar. Sırlarımızı birbirimize tatlı tatlı anlatıyoruz, ve kimse birbirine ihanet etmiyo.


Sonra dedim ki, benim bu adamla aramda bir bağ ver arkadaş. Veronika ölmek istiyor, ben de istiyorum. Önceki yaşamımdan belki bir kaç kırıntı vardır aramızda. Bundan dolaylıdır o adamın bütün kitaplarını okuyacağım  çünkü Piedra Irmağının Kıyısında Oturdum ve Ağladım. 

2 yorum: