Spontane

Bi defter aldım çok sevimli her sayfasında başka birinin bi sözü yazıyo. Sözlerin hepsine bakmadım ama baktıklarımda "aa beni anlatıyoooo " dediğim bi şey çıkmadı. Ben de dedim ki zamana bırakayım. Belki o sözler hakkında denemeler yazar ve işte buraya da geçiririm filan. Eveet günler güzel. Glee bu gün aşk hakkında düşünmeye itti. İtsin biz de düşünürüz. Fight Club'ı tekrar okuycam ve bu sefer altını çizerek çünkü çok fazla söz bakmaya gidiyorum. Ceyhun bloğumu beğenmiyomuş. Beğenmesin. Neyse. Umut naber. Bu gün kararlar almaya karar verdim, çalışmalıyım vee güzel bi lise kazanmalıyıım vee üniversite okumalıyım vee işte burda her şey bitiyo. Daha sonrası işte gidicem. Bi yerlere sadece gidicem. Nereye bilmiyorum. Bi arabam olmalı çünkü türkiyede otostop çekemem. Belki türkiyede gezmem. Hep tibete gitmek istemişimdir. Gideceğim yerlerin bi listesi var. Yalnız gidicem. Evet. Yani mızıkçılık yapıcam. Birçok kişiyle kurduğum hayalleri yüzüstü bırakıcam. Özellikle ipek. Evet, onunla dünyayı dolaşmak güzel olur ama yalnız kalmak isteyebilirim. Belki de istemem, yani ipeksiz yapamam çünkü telefonumla gezmeyi planlamıyorum. O da gelir. Spontane gelişir her şey. Birlikte gezer, yaşlanır ve ölürüz. Ah hayır birlikte gezer ve ölürüz.  Evlenmek ? Bir kızım olsun çok isterim. Evet. Ama koca istemiyorum. Sevgili de. Aşk da. Gelecekte sadece yalnızlık ve belki biraz ipek her şey spontane gelişir. Haah yasemin hayallerin ne güzeller, gerçekleşmiycekler.   Hayır. Sistemin buyruklarını yerine getiricem vee onu tek başıma yıkıcam. Keşke cumhuriyet anayasa demokrasi ya da ne bileyim siyaset monarşi teokrasi oligarşi HİÇ BİRİ OLMASA insanlar ne isteseler yapsalar. Para olmasa hırsızlık olsa. Herkes çalar ve kimse aç kalmaz. Çok aptal bi fikir. Tamam herkes paylaşsa. Böyle yaşamak istiyorum ve böyle yaşayabileceğim bir yere gidicem işte. Bir orman. İpek. Ve ben. Belki yaşlanırayak bir kitap yazar vee ölürüz. Evet. İpek yazamaz. Aptal şey. O bana yardım eder. Büyük yardımlar. Kitabı etkileyen yardımlar. Ama oluşturamaz. Sadece ekler. Evet ve kapağında biz yazarız. Güzel. Adı ne olur. Spontane gelişir. Çalışmam gerek. Sistem ne derse onu yapmam gerek. Makineleşmem gerek. Ve en sonunda sessiz bir doğada vahşi bir hayvan gibi dolaşmam. Çıplak. Unutmam gerek. Yani bunları. Makineleşirken. Gelip bunu okurum. Çünkü makineler tutsaklaşırlar. Umut bu yazıyı okumasa ? Dersdersders. Liseliselise. Üniversiteüniversiteünivetsite. Veee. Hayat! Vee. Yaşam! Yayayayayalnız. Yalnızlıktan korkan insanlar var. Belki ben de korkuyorumdur. Bilmem. Yalnız kalınca uyurum. Uyumayı seviyorum. Evet. Bence ben yalnız kalamam. Ve yalnız kalmaya dayanamam. Eminim. Evet. Hayır. Emin değilim. Hadi referanduma gidelim. Espri yaptım. Eminliği boş verin belli ki siktir edildik. O sıralar düşünürüz. Zaten ipek beni bırakmaz. Sanırım. Onun okulu bitirmesini bekleyeceğim. Beklerim. Bir yıl. O okulu bile yarıda bırakır gerçi. Aptal şey. Arabamın modelini düşünüyorum. Spontane olamıyorum. Olurum. Plan yapmayı sevmem. En yakın planım lise kazanmak. Belki orada birkaç çocuk bulurum. Belki bir. Bağlanmayacağım birileri. Hep bu zihniyette olmam ama bence. Bezmiş takılmayı seviyorum. Bana neden hep geceden kalma takıldığımı soranlara. Bu yazıyı sık sık okusam iyi olur. Bağlanmaya hayır. Çok fazla nokta var. Güzel botlar istiyorum. Çok hoş bir kazak aldım. Ha bilmiyosunuz siz ben diş teli takıcam. Güzel dişler istiyorum. The Truman Show bozuntusu olmak istiyorum. Ve birden... Ver çoşkuyuuuu. Sonra da Tayler Durden tavsiyeleriyle. Köleliği bırakmak... Bunun için yapmam gereken şeyler var. Bunun için çözmem gereken testler. Lisede biraz deli dolu takılırım yine. Ama bu sene daha fazla istemiyorum. İpeği seviyorum. Biraz mektuplaşıyoruz. Çok hoş oluyo. Ona bonibon kapağı gönderdim. Annesi beni çok sevmiş. Ne hoş. Çok tatlı kız demiş. Güzel. Kızını baştan çıkarıp kaçırıcam haberi yok. İpek en iyi dostum. Hayatı seviyorum.