Hep konuşan konuşan konuşan ve anlatan arkadaşlarım var, bunu size söyledim mi bilmiyorum ama emreyi facebook'ta ekledim sonunda. Berfinle de barıştım veee, beni bi seçim yapmaya filan zorladı ama gerçekten bazen seçimin o olmaması gerekiyomuş gibi geliyo. Kitap okuyorum, bol bol bol okumalıyım, kendimi kitaplarda bulucam sanırım, kendimi kitaplarda bulmalıyım kendimi bulmalıyım evet. Ya da şarkılarda.Sanırım biraz yalnızım, ya da çok fazla yalnız değilim.İçimi dökmeliyim ama ne dökeceğimi bilemiyorum.Aslında ben çok boşum, insanlar benimle konuşmak istemiyo. Söylediklerim dinlenmiyo ve pek umursanmıyorum. İnsanlar beni susturmaya çalışıyo, bazıları sessizce bazıları can yakarak yapıyo bunu yüzüme yüzüme bağırarak. Bana "yasemin, susucak mısın ?" demeleri pek hoş değil, geçen gün bunun için gerçekten ağlayabilirdim. Nasıl bi insan olmalıyım, insanlar ne derlerse desinler kendim mi olmalıyım ,yoksa şu zamanlarda zaten kendim gibi davranmadığım için mi susturuluyorum ? Benimle konuşanlar, ve benim konuştuklarım. duyduğum "yasemin işim var" "yasemin başkasıyla konuşuyorum" feryatları.Farklıyım, farklı olduğumdan mı susmalıyım ? Susmak istemiyorum,insanlar beni dinlersin beni önemsesin istiyorum. Değerli olmak istiyorum .Sevilmek istiyorum, benken sevilmek istiyorum. Mutlu olmak istiyorum, mutlu edilmek istioyrum.İnsanlar bei "anlasın" istiyorum,insanları anlamak istiyorum ben çok şey istiyorum. Beni önemsediklerini sandıklarım,beni sevdiklerini sandıklarım,beni dinlediklerini sandıklarım aslında bunların hiç birini yapmıyolar. Dibe vurmam mı gerek, tayler'ı mı dinlemem gerek. Yoksa devam edip heep yalnız kalmam mı gerek. Ağlamak istiyorum, insanlar beni dinlesin istiyorum olmuyo olmuyoooo. Hep aynı şeyleri söylüyorum sanırım ama bana gerçekten çok koydu. Etrafımdakiler yalandan ibaretken ,çok çok çok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder