Yağmur yağdı

Valla bizim sokağa gelseniz delirirsiniz.

Bizim şu harika sokağımızın çocukları bi başka.Mesela Yağmur. Kendisine sıfır saygı beslediğimden adını büyük harfle yazmak bile gelimyo içimden . Her neyse. Bu gün bi kavga bi kavga. Ben ablama bağırmışım o bana bağırmış annem ablama kızıyo barğışlar, çağrışlar, kıyametler ne ararsanız. Bizim evimiz de giriş kattadır. Yağmur hanım da dayamış kafayı cama bizi dinliyo.Tam deli . Kızdık mızdık ama anlamaz o kız. Dün akşamda şu strafor köpükleri almış ufalayıp ufalayıp üstümüze atıyo deli . Dövdük sövdük anlamıyo. En son kızın teki tuttuğı gibi kızı yere fırlatmasın mı . Bide Yağmur sinir krizleri geçirince tam korku dolu anlar yaşandı. Annesi hiiiç bi şey demedi. Zaten gıcık olurum öyle her kavgaya karışan annelere . Çocuğun kavga etmesini de öğrenmesi gerek . Hem her zaman da onun çocuğu haklı olmaya bilir. Valla bizim annelerin gözünde haklı olabilmemeiz için çocukları bizi pataklarken ses çıkarmadan öyleee bakmamız gerekekir. Hele bide ergen olunca şu mız mız çocukların anneleriyle uğraşmak bi ayrı sıkıcı.Ahhh...Ah... Bizim Eda diye bi akrabamız var, neyim olduğunu bilmiyorum. Her neyse . O kız her zaman çocuklardan nefret ediyorum der dururdu , gıcık olurdum . Şimdi daha iyianlıyorum onu . ÇOCUKLARDAN NEFRET EDİYORUMM en azından küçük olanlarından, gıcık olanlarından filan . Neyseki bi kardeşim yok . Bide o olsa . Düşünsenize, dverdim ben onu be döverdim. Allah işte bilip bana kardeş vermemiş . Gerçi bi ablam var ama olsun. Valla bi çocuğum olunca nasıl katlanıcam ona bilemiyorum . Hele bide annemin beddualarıgerçek olur da kendim gibi bi çocuğum olsa vay halime . Her neyse böyle işte .Görüşürüz.